Ενδοδοντική Θεραπεία (Απονεύρωση)
Κάθε δόντι αποτελείται από δύο μέρη:
- τη μύλη, που φαίνεται μέσα στο στόμα
- τη ρίζα ή τις ρίζες, οι οποίες βρίσκονται μέσα στις γνάθους, κάτω από τα ούλα
Η μύλη του δοντιού καλύπτεται εξωτερικά από την αδαμαντίνη ουσία (σμάλτο του δοντιού), η οποία είναι ένας πολύ σκληρός και ανθεκτικός ιστός, ενώ κάτω από αυτήν υπάρχει η οδοντίνη ουσία, η οποία έχει μικρότερη σκληρότητα και ανθεκτικότητα.
Στο κέντρο του δοντιού υπάρχει μία κοιλότητα, η οποία εκτείνεται από τη μύλη μέχρι το άκρο της ρίζας του. Αυτή στη μύλη ονομάζεται μυλικός θάλαμος και στη ρίζα λέγεται ριζικός σωλήνας και περιέχει ένα μαλακό ιστό, που ονομάζεται πολφός του δοντιού. Ο πολφός αποτελείται από νεύρα, αγγεία και εξειδικευμένα κύτταρα, τα οποία κύτταρα είναι υπεύθυνα στην εμβρυϊκή και στη νηπιακή ηλικία για τη διάπλαση του δοντιού. Ο πολφός του δοντιού περιέχει πάρα πολύ μεγάλο αριθμό νεύρων γι αυτό και είναι γνωστός στο ευρύ κοινό σαν «νεύρο του δοντιού». Στα δόντια, τα οποία έχουν πολλές ρίζες, υπάρχει ένας αλλά μερικές φορές και περισσότεροι ριζικοί σωλήνες σε κάθε ρίζα.
Η ενδοδοντική θεραπεία λοιπόν είναι η θεραπεία, που γίνεται στο εσωτερικό του δοντιού, όταν ο πολφός του δοντιού μολυνθεί ή νεκρωθεί με σκοπό τη διατήρηση του δοντιού στο στόμα για πολλά χρόνια. Τα μικρόβια του στόματος εισβάλλουν στον πολφό και τον καταστρέφουν. Τοξίνες που παράγονται μπορούν να περάσουν από το άκρο της ρίζας έξω από το δόντι στο οστό της γνάθου και να προκαλέσουν και εκεί φλεγμονή και απόστημα.
Επειδή κατά την ενδοδοντική θεραπεία αφαιρείται ο πολφός ή τα υπολείμματά του, η ενδοδοντική θεραπεία συνηθίζεται να αποκαλείται από τους ασθενείς με τον λανθασμένο όρο «απονεύρωση του δοντιού».